Minima ap'to vroxero Londino / Όλα είναι φύλο / WC police -------- Original Message -------- Γεια σας μάγκες, Απλώς ένα σύντομο e-mail-πρόσφατα πήγα σε δύο διαφορετικά club εδώ στο Λονδίνο που λανσάρονται ως ' Greek Turkish & Middle Eastern gay nights '. Το ένα λέγεται Yalla και το άλλο Hoppa . Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εμπειρία-η μουσική και στα δύο ήταν ένα μείγμα χορευτικών ελληνικών τύπου Βανδή, Λε-Πα κλπ., τουρκικής και αραβικής μουσικής, αλλά το πιο ενδιαφέρον ήταν ο συνδυασμός "ασυνδύαστων" στοιχείων (τούρκοι και έλληνες και όλοι μαζί πούστηδες). Εν τω μεταξύ το φλερτ, οι ρόλοι, οι κινήσεις, γενικά οι ταυτότητα του ίδιου του πλήθους κουβαλούσε αναφορές πολύ διαφορετικές απ'το gay mainstream του Λονδίνου-π.χ. θηλυπρεπής τούρκοι που χόρευαν χορό της κοιλιάς, butch αλγερινοί που δεν θέλουν σχέση γιατί δεν πρέπει να το μάθουν οι μουσουλμάνοι φίλοι τους, ντάνες αραβο-γκόμενες με στρας, και μια μειοψηφία διάσπαρτων συγχυσμένων εγγλέζων. Παιδιά εκτός από τρελή καύλα αυτά τα μέρη για μένα έχουν μεγάλο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον.. Βρίσκω το Λονδίνο ένα μέρος χωρίς κοινωνικό ιστό... χωρίς αναφορές.. χωρίς μνήμη-πώς αλλιώς θα ήταν ένας τόπος στον οποίο οι κοινωνικές διαδράσεις είναι κατά κόρον εμπορικές; Οι gay μετανάστες του Λονδίνου-ειδικά αυτών των λαών-ίσως να μπορούν να εκδηλωθούν μόνο σε ένα τέτοιο μέρος "χωρίς ρίζες"-παρόλα αυτά κρατούν τις δικές τους αναφορές περί σεξουαλικής ταυτότητας. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον μου δίνουν την αίσθηση ότι έχω με κάποιους να μοιραστώ την παλαβή εμπειρία του να είσαι έλληνας gay στο Λονδίνο -το να τη βρίσκεις δηλαδή με το πόσο ελεύθερα είναι στο Λονδίνο για τους gay-, αλλά να μην μπορείς -κι ούτε να θέλεις- να αποβάλεις τις αγκυλώσεις που κουβαλάς απ' την Ελλάδα, γιατί χωρίς αυτές ο τόπος θα σε καταπιεί και θα σε ξεχάσει. Τέλος πάντων αυτά για τώρα, εύχομαι να'στε όλοι καλά και να βγεί καινούργιο τεύχος σύντομα.. Φιλιά, Κίμων ---- Όλα είναι φύλο 9:00 Φεύγω με το λεωφορείο για να πάω για μάθημα. ---- WC police Παραμονές Χριστουγέννων. KΤΕΛ Κηφισσού. Λίγο πριν την αναχώρηση για επαρχία. Θέλω να κατουρήσω. Κατεβαίνω τις σκάλες των ουρητηρίων του σταθμού. Στο χωλ κάθονται 2 κυρίες με στολή, οι υπεύθυνες για την επίβλεψη και τον καθαρισμό του χώρου. Πίσω τους, δύο πόρτες. "ΑΝΔΡΩΝ" η μία, "ΓΥΝΑΙΚΩΝ" η άλλη. Προσπερνάω τις δυο φύλακες και χωρίς να κόψω ταχύτητα κατευθύνομαι προς τις "γυναικείες" τουαλέτες, που συνήθως είναι οι πιο καθαρές - πόσο μάλλον σε δημόσιους χώρους. Δεν προλαβαίνω να διασχίσω το κατώφλι και ακούω μια αυστηρή φωνή πίσω μου : "δίπλα!". Προς στιγμήν ξαφνιάζομαι, γιατί έχω αλλού το μυαλό μου. Παρόλα αυτά, κάνω ψύχραιμα μεταβολή και ετοιμάζομαι να μπω στις "ανδρικές" τουαλέτες. Από μία σαστισμένη τώρα φωνή, έρχεται η ισοπεδωτική ερώτηση : "τί είσαι;". "Τρανς γυρίνος-προς-βατράχι" σκέφτομαι από μέσα μου, και προχωράω με σταθερό βήμα να μπω στις "ανδρικές". Οι φωνές είναι δύο τώρα, και σχεδόν ακούγονται θριαμβευτικές: "καλέ, είναι κοριτσάκι! Αυτό ήταν κοριτσάκι! Δίπλα!". Πολύ αργά. Δε γυρίζω πίσω. Μπορεί αυτές να αποφάσισαν τελικά για το φύλο μου, αλλά είχα αποφασίσει πρώτα εγώ.
Φώτο: από τοίχους τουαλέτας σε γαλλικό πανεπιστήμιο. |